धरानः हाल कोरोना भाइरसको नयाँ भेरियन्ट तिव्र गतिमा फैलिरहेको अवस्थामा नेपालमै पनि महामारीको रूपमा यसले मानवीय क्षति गराइरहेको छ ।
धरानमा पनि कोरोना संक्रमितको संख्या दिनानुदिन बढ्दो अवस्थामा छ । केन्द्र सरकारले उपलब्ध गराउन ढिलाइ भएको भन्दै धरान उपमहानगरपालिकाले खोप खरिदका लागि अनुमति मागेको छ । महामारीले देश नै आक्रान्त भएको समयमा यसको रोकथामका लागि जिल्ला प्रशासन कार्यालय सुनसरीले जेष्ठ २२ गते सम्म निषेधाज्ञा जारी गरेको छ । दैनिक ज्यालादारी काम गरी जीवीकोपार्जन गर्ने विपन्न परिवारलाई अहिले निषेधाज्ञा जारी हुँदा हातमुख जोड्न हम्मेहम्मे भइरहेको अवस्था छ ।
यस्तै बेला धरान उपमहानगरपालिका १६, नौलो बस्ति घर नम्बर ११६ मा बस्ने करिब ६० बर्षका एकबहादुर विश्वकर्मालाई पनि समस्या पर्यो । यहीबीच उनकी आमाको मृत्यु भई जुठो बार्दा एक छाक खानसमेत उनलाई समस्या परेको थियो । परम्परा अनुसार १३ दिन बार्नुपर्नेमा एकबहादुर भोकले सहनै नसकेपछि लाचार भएर १६ नम्बर वडाकै अध्यक्ष दिलकुमार गिरीलाई सम्पर्क गर्न पुगे । सम्पर्क गरेपछि वडाध्यक्ष स्वयं आएर वडाको तर्फबाट रासन स्वरुप २५ किलो चामल, १ किलो नुन, १ लिटर तेल र १ किलो दाल दिई सहयोग गरेका थिए । र सो रासन मासिक रुपमा निरन्तर प्रदान गरिने समेत वडाध्यक्ष गिरीले जानकारी दिए । वडाबाट आएको सहयोगले नपुग्ने भएपछि वडाध्यक्षले सामाजिक सञ्जालमा उनको सहयोगका लागि अपिल गरिदिएका थिए । करिब ६० बर्षका एकबहादुर त्यहाँ बसोबास गरेको १३ वर्ष भइसक्यो । उनी देब्रे आँखाले देख्न सक्दैनन् । ३ जना छोराहरुले उनलाई बेवास्ता गर्दै त्यहा अलपत्र पारेर छोडिदिएका रहेछन् । उनकी श्रीमति इन्द्रकुमारी विक र दुई जना नाति नातिनीसहित बसेका विश्वकर्माले काम गरिखाने बाटो नै बन्द भएको दुखेसो पोखेका थिए ।
सो कुरा युवा ब्यबसायी तथा नेपाली काङ्ग्रेसका नेता सन्तोष विकले थाहा पाउनेबित्तिकै २५ किलो चामलसहित आवश्यक खाद्यान्न सामग्री उपलब्ध गराएर सहयोग गरेका छन् । युवा व्यवसायी विकले धरान १५ मा एक्लै बस्ने एक ज्येष्ठ नागरिक महिलालाई समेत २५ किलो चामलसहित आवश्यक खाद्यान्न सामाग्री उपलब्ध गराएर सहयोग गरेका छन् ।
यो विषम परिस्थितिमा धरानका अतिविपन्न, गरिब, ज्यालादारी काम गरी खाने पीडितहरुमा प्रायः दलितहरु पर्दछन् । दलितहरुको मुद्दा उठाउने भन्दै चर्चा पाएका नेता कार्यकर्ता वा दलित अगुवाहरु र संघ सस्थाहरु भने अहिले मौन छन् । दलितको मुद्दा बोकेकै भरमा राज्यको ठूलो पद र प्रतिष्ठा प्राप्त गर्नेहरु पनि मौन छन् । दलितकै लागि भनेर स्थापना गरिएका विभिन्न संघ सस्थाहरु पनि कानमा तेल हालेर बसेको अवस्था छ । दलमा आबद्ध भ्रातृ संगठन तथा दलितका केही सँस्थाहरु उच्च पदको नेताको बचाउ गर्न विज्ञप्ति निकाल्दै लागिपरेका छन् भने दलितलाई समस्या पर्दा चँुईक्क बोल्न सकेका छैनन् । सरकार पनि त्यस्ता विपन्नहरुप्रति संवेदनशील हुनुभन्दा पनि सत्ता जोगाउन व्यस्त भएको साथै खोप र राहतको प्याकेज ल्याउने बेला अरबौँ खर्च गरेर मध्यावधि निर्वाचन गर्न लागिपरेको हुँदा विपन्न नागरिकको उद्धार हुन सकेको छैन ।
