हेल्लो सरकार!
यौटा कुरो सुनाऊँ?
यी मजदुरहरूले तिम्रो ८ लकडाउन्
मानेकै छैनन्।
महलका मालिकहरूले त माने।
ऊनीहरू पनि सरकारनै हुन्
सरकारको कुरा सरकारले मान्नै पर्छ।
शेठ, साहु-महाजनले पनि माने
सरकार नभए त ऊनीहरू मर्छन् ।
सहरको मल्टिप्लेक्स भवन होस
वा, सुदूर गाउँको भिल्ला
ऊनीहरूले त ढोका पनि खोलेका छैनन्।
शिक्षक, वकिल, पत्रकार, कवि
किसान, व्यापारी, सहरका
स-स्याना घरका घरबेटी, डेरावाल।
पुलिसको लठ्ठीको लामो अनुभव छ
ऊनीहरूसङ्ग।
डरले मानेको पनि मानेकै हो
एक छाक खाना, एक छाक प्रार्थना गरेर
ऊनीहरू ८ लकडाउन मानिरहेका छन्।
तर यी मजदुर के भएका हुन्?
घर नभए पनि यसरी
घर बाहिर निस्कन हुन्न नि हौ
डेरा नभए पनि
डेरामै बस्नु पर्छ।
सरकारले आदेश दिईसकेपछी
जति भोको भएपनि छट्पटाउन हुन्न नि
हैन सरकार?
तर यिनीहरू त झन्
लामो-लामो बाटो हिँडिरहेका छन्
ठुल्ठुला नदी तरिरहेछन्
अग्ला-अग्ला पर्खाल नाघिरहेछन्
चोक-चोकमा चोर औँला उठाएर
हावासित, आकाससित झोंक्किईरहेछन् ।
हेल्लो सरकार!
यौटा कुरो सुनाऊँ?
यिनीहरूले ८ लकडाउन नमानेका हैनन्
यिनीहरू राम्रा मानिस हुन् ।
यस्तो पनि हुन सक्छ कि
खासमा देशमा सरकार पनि छ भन्ने कुरा
यिनीहरूलाई थाहै छैन!
